- arşınmalçı
- сущ. торговец мануфактурой, владелец мануфактуры
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
arşınmalçı — is. köhn. Dalında boğçada arşınmalı gəzdirib satan adam. <Qızlar xoru:> Arşınmalçı, mal göstər; Bir bir yerə sal göstər. Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parçaçı — (İmişli) arşınmalçı. – Parçaçı gələndə çit aldıx, ağ aldıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəzzaz — ə. arşın malı satan, arşınmalçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
arşınçı — bax arşınmalçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arşınölçən — is. köhn. dan. Arşınmalçı, bəzzaz, arşınmalı satan tacir. <Əziz bəy:> Nə karədir ki, bir arşınölçən mənim adaxlıma göz dikə! M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iy-toz — iyi tozu qalmamaq – əsərəlaməti qalmamaq, heç bir izi qalmamaq, tamam yoxa çıxmaq, izsiz itmək. Vaxtilə gördüyün şeylərin iyi tozu qalmayıb. – <Sultan bəy:> Qoy bir o arşınmalçı gözümə görünsün, ona mən bir patron çaxım ki, iyi tozu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şil — sif. və is. <fars.> Çolaq, qolsuz, əlsizayaqsız, əlil. <Yusif Sərrac:> Dullara və yetimlərə və şillərə və karlara ianət və himayət göstərilsin. M. F. A.. <Gülçöhrə:> <Arşınmalçı> bilirəm ki, şil deyil, kor deyil, keçəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tikə-tikə — z. Parça parça, doğramdoğram, tikə parça. Kağızı tikə tikə etmək. – <Pəri Cadu:> İtil gözümün qabağından. Bir də səni görsəm, tikə tikə elərəm. Ə. H.. <Sultan bəy:> Öldürəcəyəm! Bu papaq mənə haram olsun ki, bir də arşınmalçı adı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti